-
1 umieć
глаг.• ведать• знать• изведать• мочь• уметь* * *umi|eć\umiećany несов. уметь; знать;\umieć na pamięć знать наизусть; nie \umiećem pani (panu) powiedzieć я не знаю (не могу вам сказать)
+ znać* * *umiany несов.уме́ть; знатьumieć na pamięć — знать наизу́сть
nie umiem pani (panu) powiedzieć — я не зна́ю (не могу́ вам сказа́ть)
Syn:
См. также в других словарях:
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
na pamięć — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} tak, aby móc powtórzyć, wymienić, przytoczyć z pamięci, bez zaglądania do tekstu, sięgania do źródeł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umieć wiersz na pamięć. Uczyć się tekstu na pamięć. Znać drogę na pamięć.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… … Słownik frazeologiczny
recytować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, recytowaćtuję, recytowaćtuje, recytowaćany {{/stl 8}}– wyrecytować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie wygłaszać z pamięci utwory poetyckie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień